بغض فلور نظری از یادآوری خاطرات مادرانه
علی جون: فلور نظری با اعلان اینکه زندانی شدن زنان به خاطر جرائم غیرعمد اسف بار است، اظهار نمود: وقتی مدیریت یک بانو از خانه حذف می شود همه چیز بهم می ریزد.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، فلور نظری - بازیگر که شب گذشته (یکم بهمن ماه) میهمان برنامه «مهربانو» بود، در ابتدای گفت و گویش در آنتن زنده با اعلان اینکه متولد شهر لاهیجان است، اظهار داشت: خاطرات خیلی خوبی از مادربزرگ عزیزم دارم که خدا رحمتش کند. من کل سه ماه تابستان را در گیلان بودم. مادربزرگم یک خانه خیلی بزرگ با فضایی سبز داشت و من در مدرسه می گفتم مادرم در پارک زندگی می کند!
وی ادامه داد: مادربزرگم خیلی نازنین و همیشه درحال صلح و صفا دادن فامیل و اقوام و کاری بود. چیزهای خیلی زیادی از او یاد گرفتم.
این بازیگر تصریح کرد: مادربزرگم خیلی مهربان و باصفا بود و خیلی راحت گذشت می کرد. وقتی او از دنیا رفت، خیلی بد شد و توازن خانواده بهم ریخت. بعد هم که مادر خودم؛ هر چه در زندگی دارم از مادرم است.
نظری با اشاره به پویش برنامه در خصوص آزادسازی بانوان زندانی و کارهایی که خودش دراین زمینه داشته، اشاره کرد: وقتی مادر در خانه نباشد، انگار مدیریت خانواده بهم می ریزد. خود من هم کار بیرون داشتم و هم کار خانه و ناچار بودم با برنامه ریزی به هر دو برسم.
وی با اشاره به چک های بی محلی که موجب حبس کشیدن بانوان شده، افزود: در فرآیند ای که ما برای آزادی زندانیان طی می کردیم، بعضی خانم ها متاسفانه به نیت پشتیبانی از همسرشان پشت چکی را امضا کرده و گرفتار شده بودند، در صورتیکه اصلا قوانین را نمی دانستند. ای کاش اگر چیزی را نمی دانیم درباره اش سوال نماییم تا این چنین پیامدهایی گریبانگیرمان نشود.
نظری در صورتیکه بغض کرده بود درباره خاطرات مادرانه خود اظهار داشت: اخلاقم این است که مادرها برایم خیلی مهم هستند. من بچه خیلی دوست داشتم، وقتی پسرم به دنیا آمد همزمان دانشجو بودم. باورتان نمی گردد وقتی مریض می شد، من امتحان داشتم، پاشویه اش می کردم و خودم هم طاقت نمی آوردم و حالم بد می شد اما درسم را خواندم. عاشق بچه ام هستم و احساس می کنم عشقی که مادربزرگم و مادرم به من داده اند من هم به پسرم می دهم.
بازیگر «خانه به دوش» اشاره کرد: همیشه احساس می کنم او هیچ وظیفه ای ندارد که کارهای مرا جبران کند، چون من با عشق این کار را کرده ام و اصولا آدمی هستم که دنبال جبران نیستم. من اگرکسی را دوست داشته باشم دنبال ترازو گذاشتن نیستم که یک کیلو محبت کرده ام و باید یک کیلو محبت ببینم! من عاشق بچه ام و اگر بچه دار نمی شدم حتما از پرورشگاه بچه می آوردم. دیدن قد کشیدن بچه خیلی جذاب است و آدم مقیاس کوچکی از خلق شدن را می بیند.
نظری در پاسخ به پورابراهیم که به موضوع فراموش کردن سختی های بچه داری و مادر شدن باردیگر اشاره می کرد، اظهار نمود: مادر بودن سخت اما شیرین است. هر لحظه که بچه ات را می بینی خداراشکر می کنی به این مقام رسیده ای و مادر چنین بچه ای هستی.
منبع: alijoon.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب