نگاهی به مناقشات ساترا با ارشاد
این كلاف سردرگم به این زودی باز نمی گردد
تناقض ها در برداشت نمایندگان ارشاد و سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی، از جلسات مشترکی که بینشان برگزار می شود، همچنان از وضعیت سردرگمی حکایت دارد که دامن گیر پروژه های شبکه نمایش خانگی شده و شرح وظایف را تابع دستورالعمل های نامشخصی کرده است.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، در ایام اخیر نشستی مشترک بین نمایندگان تهیه کنندگان سینما و نمایندگان ساترا (سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) برگزار شد؛ نشستی که محصول آن به باور طرف اول، محول شدن مسئولیت صدور پروانه ساخت آثار غیرسینمایی به سازمان سینمایی وزارت ارشاد بود و حضور نماینده ای از ساترا در جلسه های صدور پروانه نمایش آثار غیرسینمایی وزارت ارشاد. این در حالیست که ساترایی ها بعد از این جلسه با رد این برداشت ها، تاکید نمودند که حضور نماینده ای از آنها در این جلسات شدنی نیست و از سویی برای خود صرفاً مسئولیت «انتشار و پخش در رسانه ها» را قائلند. هرچند این مسئله حق اعطای مجوز ساخت برنامه ها در فضای مجازی را از صداوسیما سلب نمی کند بلکه یکی از الزامات سریال ها برای پخش و توزیع در خدمات صوت و تصویر، داشتن مجوز تولید از ارشاد یا صداوسیماست.
اما ساترا در حالی حق صدور مجوز ساخت یک برنامه را برای معاونت سینمایی وزارت ارشاد قائل می شود که در همین مدت اخیر در مواردی با پاره ای سنگ اندازی ها، مانع تولید و پخش برخی برنامه ها بر بستر پلت فرم های اینترنتی شده است؛ نمونه ای بر این ادعا، برنامه ۹۹ عادل فردوسی پور است که در نهایت بنا بر این و توجیه های که از جانب سعید رجبی فروتن، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی «انداختن توپ در زمین مراجع قضایی و امنیتی» عنوان شد، ساخته نشد.
ساترا یا همان «سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» همانطور که در سایتش اعلام نموده است، با استناد به ابلاغیه ای که شهریور ماه ۹۴ ـ یعنی پنج سال قبل ـ به رئیس جمهور (به عنوان رئیس شورای عالی فضای مجازی) تحویل داده شد، مدتی است که تشکیل شده است.
«ساماندهی محتواهای منتشرشده در فضای مجازی در کشور و توسعه محتواهای غنی اسلامی به زبان فارسی»، ماموریتی است که از همان ابتدا برای ساترا برشمرده شد؛ اما در تمام این سال ها و در مقاطعی که پروژه های شبکه نمایش خانگی از رونق کافی در مقایسه با سریال های تلویزیون برخوردار نبودند و عایدی مالی چندانی هم برای سازندگانش نداشتند، سازندگان برنامه ها در شبکه نمایش خانگی، نه تنها با این مأموریت که اصلا با چیزی به نام «ساترا» آشنا نبودند.
حتی از حدود یک سال قبل که سر و کله نمایندگان این سازمان برای رسانه ای کردن فعالیت هایشان پیدا شد، برای جا انداختن نام خود و مأموریت هایشان در میان اهالی رسانه، مجبور به تکرار چندباره کلمات می شدند.
حالا حدود یک سال از آن روزها گذشته است و ساترا روز به روز ادعاهای بیشتری را برای نفوذ در شبکه نمایش خانگی مطرح می کند. دعوای ارشاد و نماینده صداوسیما برای به چنگ درآوردن حوزه شبکه نمایش خانگی، در طول این مدت خیلی از پروژه ها را در دوران سخت کرونا و کم کاری اهالی نمایش متوقف کرده و جز جنگ قدرت آن هم نه در فضایی خصوصی که در عرصه بیرونی و عملکردها، عایدی دیگری نداشته است. این در حالیست که «افزایش کسب وکار و زمینه سازی تسهیل گری برای فعالان حوزه صوت و تصویر فراگیر» از وظایف اصلی این سازمان نظارتی برشمرده می شود و در بخش دیگر «حمایت و تحرک بخشی به حوزه تولید محتوا و خدمات و ایجاد نشاط اجتماعی» بعنوان وظیفه اصلی ساترا دانسته شده است.
ساترا همینطور بر «استفاده هرچه بیشتر کاربران ایرانی از برترین محتواهای جهان» موظف شده است؛ اما نگاهی به کارنامه نماینده صداوسیما در طول این مدت، جز دیدار با سفیر چین در ایران و اعلام خبر پخش مجانی سریال های چینی، عملکرد دندان گیری را نصیبمان نمی کند.
ضمن اینکه در ماه های اخیر پخش محتوای سریال های ترکی از برخی وی او دی ها هم بسیار انتقادبرنگیز بوده است که در این موارد به صرف وعده رده بندی سنی بسنده شده است.
از دیگر سو ساترا در ایام اخیر خبری را در خصوص حذف یکی از قسمت های برنامه شبکه نمایش خانگی رسانه ای کرد که آنرا مصداق توهین به قومیت ها دانسته بود؛ برنامه ای که باعث آزردگی و واکنش تعدادی از هموطنان لُر شد و دردسرهای بسیاری را برای بازیگری ایجاد کرد که ناآگاهانه جمله ای را بیان کرده بود؛ این در صورتیکه است با متصور شدن وظیفه نظارت بر پخش برای این نهاد، شاید بیشتر از همه باید انگشت افترا را به سمت خود ساترا نشانه رفت. هرچند متولیان فعال در این سازمان هرگاه پرسش هایی از این دست مطرح می شود، نقش خویش را «نظارت بر پساپخش» عنوان می کنند و به این بهانه به شکلی از مسئولیت ها شانه خالی می کنند.
پاییز سال جاری بود که از تلاش بعضی از نمایندگان مجلس یازدهم برای محول شدن عرضه ی مجوز شبکه ی نمایش خانگی به صداوسیما اطلاع داده شد و در این راستا تکلیف ساختارهایی چون مستند، انیمیشن و سریال از سینما جدا شده بود و در ادامه نامه ای از جانب معاونت حقوقی وزارت ارشاد رسانه ای شد که علل مخالفت با طرح نظارت سازمان صداوسیما بر شبکه ی نمایش خانگی را توضیح می داد و آنرا غیرقانونی عنوان کرده بود.
در این نامه اخطار داده شده بود که «فربه کردن صداوسیما هزینه ای سنگین برای حاکمیت خواهد داشت» و «اگر بهر دلیلی نظارت بر محتوای غیر فراگیر صوت و تصویر از دولت گرفته شود این معنا را لزوماً به دنبال ندارد که تولیدکنندگان و سرمایه گذاران به تلویزیون گرایش پیدا خواهند کرد؛ چونکه سرمایه ماهیتاً از ریسک و خطر پذیری خویش را دور می کند و به سمتی نخواهد رفت که با ضوابط و ملاحظات آن همخوانی و همراهی ندارد.»
اما هشدارها و مقاومت هایی از این دست، در نهایت به نتیجه ای نرسید و تهیه کنندگان سینما و مسئولان وی او دی ها که پروژها را تعلیق شده می دیدند، در نهایت به ناچار حضور ساترا را پذیرفتند و به فکر نشستن پای میز مذاکره افتادند. مذاکراتی که هیچ گاه حداقل از سوی ساترا رسما اطلاع رسانی نشد و فقط هر کدام از دو طرف پس از جلسه از منظر خود اتفاقات را روایت می کردند. نمونه ای از این جلسات در ایام گذشته صورت گرفت. سه نفر از اعضای اتحادیه تهیه کننده های سینما (غلامرضا موسوی، سید جمال ساداتیان و مجتبی فراورده) در جلسه ای با نمایندگانی از سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) حاضر شدند تا شاید به راهکارهای بهتری برای مجوزهای تولید برنامه در شبکه نمایش خانگی برسند.
اما در نهایت آنچه بعنوان محصول نشست از جانب طرفین روایت شد، بیشتر از آنکه نوید برطرف شدن مناقشات را بدهد، حاکی از کلاف سردرگمی بود که روز به روز بهم پیچیده تر می شود.
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب