مهر بررسی كرد؛
سالمندآزاری از خانه تا خانه سالمندان مسئله جدی جامعه امروز و فردا
انتشار ویدئویی حاوی صحنه های دلخراش از سالمند آزاری در فضای مجازی باید هشداری باشد برای تک تک ما از مردم تا مسؤلان که استانداردهای فضای مراقبتی از سالمندان را مورد بازبینی قرار دهیم.
خبرگزاری مهر -گروه جامعه: چند روزی است که انتشار ویدئویی حاوی صحنه های دلخراش از سالمند آزاری در فضای مجازی سبب جریحه دار شدن افکار عمومی شده است. این تصاویر که مشاهده آن تا انتهای ویدئو آزاردهنده است در روزهایی در فضای مجازی وایرال شد که تنها چند روز از روز جهانی سالمند گذشته است. سال جاری شعار روز جهانی سالمند «بهره مندی عادلانه همه سنین از فناوری دیجیتال» عنوان شد و حالا باید گفت شاید این فناوری برای انعکاس رنج و دردهای سالمندان باید بیشتر از گذشته احساس مسئولیت کند.
سازمان بهزیستی در توضیحاتی به دنبال انتشار این ویدئو اعلام نمود که «این رویداد تأسف برانگیز تابستان سال ۱۳۹۹ در یک مرکز غیر دولتی نگهداری سالمندان واقع در شهرستان بروجرد در استان لرستان رخ داده است که اداره کل بهزیستی استان همان زمان به مبحث ورود نموده و ضمن تعامل با دستگاههای انتظامی و قضایی نسبت به احقاق حق تضییع شده سالمند محترم و تنبیه خاطیان اقدام فوری و مؤثر انجام داده است به نحوی که بعد از انجام بررسی های دقیق کارشناسی به استناد پرونده تشکیل شده در دادگستری شهرستان رای محکومیت خاطیان به افترا ایراد ضرب و جرح عمدی صادر و برخوردهای تنبیهی لازم قضایی همچون حبس، شلاق و اخراج دو نفر از پرسنل مرکز صورت گرفته است. کمیسیون عالی نظارت بهزیستی هم تذکر کتبی لازم را برای مرکز مذکور صادر نموده است.»؛ اما موضوعی که انتشار این ویدئو بار دیگر گوشزد کرد، روند نظارت بر نگهداری سالمندان در مراکز زیر پوشش بهزیستی و مراکز غیردولتی است که از این سازمان مجوز دریافت می کنند.
سازمان بهزیستی اعلام نموده است که سامانه دیدبان سازمان بهزیستی به صورت آنلاین و برخط در همه ساعات شبانه روز آماده دریافت گزارشات مردمی پیرامون فعالیت مراکز دولتی تحت مدیریت و مراکز غیر دولتی تحت نظارت خود است، اما آیا اتکا کردن به گزارش های مردمی راه چاره است؟ بهتر نبود سازمان بهزیستی در این اطلاعیه روندی از نظارت بر این مراکز را به اطلاع عموم مردم می رساند؟
برای اطلاعات بیشتر درباره این مورد پیگیری مهر را می توانید در گزارش ماجرای فیلم ضرب و شتم سالمند بروجردی بخوانید.
بیش از ۸ میلیون سالمند در کشور نیازمند برخورداری کامل از کرامت انسانی
ایران کشوری است که خیلی زودتر از آنچه به خود بیاید گرفتار بحران سالمندی می شود. هم اکنون در کشورمان قریب به هشت و نیم میلیون سالمند بالای ۶۰ سال داریم که بیشتر از ۱۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهد. پیشبینی ها حاکی از این است که طی ۲۰ سال آینده جمعیت سالمندی به ۲۰ درصد جمعیت کشور برسد و روزی برسد که یک سوم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل بدهند. آنچه اهمیت دارد و فرهنگ ایرانی اسلامی ما هم بر آن تاکید دارد حفظ کرامت انسانی سالمندی است. در فرهنگ ما سالمندان بزرگ یک خاندان محسوب می شوند و احترامشان بیشتر از هر گروهی واجب است؛ فرهنگی که باید نگران کمرنگ شدن آن در جامعه بود!
پیش از این در گزارشی با عنوان رشد جمعیت سالمند گریزناپذیر است / ضرورت توجه به زیرساخت ها نوشتیم که «شمار افرادی که تجرد قطعی دارند نگران کننده است. اینها سالمندان فردا هستند که نیاز به مراقبت های بیشتری خواهند داشت». نوشتیم که «ما با کمبود مراکز نگهداری سالمندان رو به رو هستیم که شاید فردا روزها این کمبود خویش را نشان بدهد». شاید با نگاه به روند سپردن سالمندان به مراکز نگهداری سالمند طی سالهای اخیر که روند افزایشی داشته است به این حقیقت برسیم که فرهنگ نگهداری از سالمندان هم در بین جامعه ایرانی تغییراتی کرده است. هر چند هنوز هم در فرهنگ ایرانی شمار خانواده هایی که با دل و جان از سالمندان بیمار نگهداری می کنند خیلی بیشتر از افرادی است که به خانه سالمندان سپرده می شوند و مشکلات اقتصادی و خانوادگی عموماً راه چاره ای برای برخی خانواده در این مورد نمی گذارد، اما همان خانواده ها هم امیدشان این است که سالمندانشان در فضایی که مراقبت های لازم را دریافت می کنند، سپرده شده اند.
این یک امر اجتناب ناپذیر است که باید هر چه زودتر به سمت تعیین استانداردهای لازم برای خانه های سالمندی برویم. تعریفی که تا امروز با استانداردها فاصله بسیاری دارد. امروزه خانه های سالمند تنها بعنوان مرکزی برای نگهداری سالمند و تأمین حداقل های نیازهای آنها تعریف شده است در حالیکه سالمندی نیازهایی جدی در حوزه های سلامت روان، تعاملات اجتماعی و… دارد
این یک امر اجتناب ناپذیر است که باید هر چه زودتر به سمت تعیین استانداردهای لازم برای خانه های سالمندی برویم. تعریفی که تا امروز با استانداردها فاصله بسیاری دارد. امروزه خانه های سالمند تنها بعنوان مرکزی برای نگهداری سالمند و تأمین حداقل های نیازهای آنها تعریف شده است در حالیکه سالمندی نیازهایی جدی در حوزه های سلامت روان، تعاملات اجتماعی و… دارد.
مراکز نگهداری سالمندان عموماً از کمبود نیروی انسانی گلایه دارند. اگر این کمبود نیروی انسانی خصوصاً نیروی انسانی متخصص را بگذاریم کنار این حقیقت که با رسیدن به سالمندی برخی خصوصیت های کودکی در انسان همچون لجبازی و احتیاج به حمایت و برخورداری از مراقبت افزوده می شود، آن وقت در می یابیم که توجه به «خشونت ها و سالمند آزاری» باید بگونه ای مورد بررسی قرار بگیرد که چاره هایی اساسی برای آن یافت چون که ویدئوی انتشار یافته تنها بخشی از حقیقت را در پرداختن به صدمه های این قشر نشان داده است و نه فقط در خانه های سالمندی که میتوان دور از انتظار ندانست که خشونت های پنهانی در خانواده ها ضد سالمندان درحال وقوع است.
توجه جدی جامعه به سالمند آزاری در کنار کودک آزاری و همسر آزاری
حالا در کنار همسر آزاری و کودک آزاری باید به صورت جدی تری به سالمند آزاری ورود کرد. این آزار می تواند فیزیکی یا حتی روانی و اقتصادی باشد. توجه دادن جامعه خصوصاً مراقبان سالمندان به این مسئله که امکان دارد نگهداری از یک سالمند که توانایی های شناختی و عاطفی و جسمی او تحلیل رفته است، در آنها احساس خشم تولید نماید اما آنچه نکوهیده است خشونت است نه احساس خشم، باید به عهده روان شناسان خصوصاً روان شناسان سلامت گذاشته شود و یک آگاهی بخشی عمومی در این میان داده شود، بسیار مهم می باشد.
آلزایمر، افسردگی و اضطراب بخشی از روزهای سالمندی است. باید خانواده ها را برای سونامی های احتمالی سالمندی آماده کرد. اینها همه در کنار این مورد که نگرانی جدی وجود دارد که شمار قابل تأملی از سالمندان آینده خانواده ای برای نگهداری از آنها نداشته باشند، توجه جدی تر به خانه های سالمندان و تربیت نیروهای متخصص نگهداری سالمند را گوشزد می کند. در این میان یکی از عامل های مهم پذیرش افرادی است که مقرر است در این مراکز مشغول به فعالیت شوند. بررسی شخصیت این افراد و خصوصاً پایش آنها از نظر میزان همدلی که دارند و همینطور کنترل خشم بعنوان دو فاکتور مهم، بسیار ضروری می باشد. در حالیکه پایش های سلامت روان افراد شاغل در این مراکز تقریباً به سمت صفر میل می کند.
از سوی دیگر مسئله مهمی که می تواند از سالمند آزاری در روزهایی که سونامی سالمندی می رسد، جلوگیری نماید، توانمندسازی میان سالان امروز است. توانمندسازی آنها در مراقبت از سلامت جسمی و روانی، رشد فعالیتهای اجتماعی، تشویق به تشکیل خانواده، توجه جدی به دوران بازنشستگی آنها و مهارت آموزی به این قشر از این جمله است.
شاید هر کدام از ما که با این ویدئوی اخیر سالمند آزاری رو به رو شدیم آزرده خاطر شدیم و احساس خشم را درک کردیم اما شاید بیشتر از آن باید مدام و مدام به خودمان یادآوری نماییم که مسئولیت اجتماعی تک تک ما در برابر اقشار جامعه خصوصاً سالمندان را نباید از یاد ببریم. چرخه زندگی به ما می گوید که سالمندی اگر خوش شانس باشیم و عمر اجازه دهد جزئی از تجربه زیسته ما خواهد بود و از قدیم گفته اند: از هر دست بدهیم با همان دست پس می گیریم
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب