مرتضی زارع ـ راوی قندون :
خودم را مجری نمی دانم، من بازیگرم!
به گزارش علی جون، مرتضی زارع ـ بازیگر و گوینده ـ مدتی است که بعنوان راوی با برنامه ادبی «قندون» همکاری دارد. او اعتقاد دارد، این برنامه هیچ گاه کهنه نخواهد شد و علتش را چنین برمی شمارد: «نیاز جامعه است که از ادبیات کلاسیک کشورشان آگاه شوند.»
او که در مجموعه های تلویزیونی «نابرده رنج»، «هشت و نیم دقیقه» و «دراکولا» ایفای نقش کرده است، هیچ گاه خودش را مجری نمی داند، بازیگری اولویت اولش است و این حرفه را ادامه خواهد داد.
مرتضی زارع در گفت و گویی با ایسنا شرکت و در رابطه با کلیت فضای برنامه ادبی «قندون»، توضیحاتی را ارائه نمود. وی همینطور بر لزوم پرداختن به ادبیات کشور در برنامه های تلویزیونی تصریح کرد.
هدف اصلی مان در «قندون» مخاطب جوان و نوجوان است
زارع با توضیح کلی در رابطه با برنامه «قندون» چنین بیان نمود: فصل دوم «قندون» مدتی است روی آنتن شبکه نسیم رفته که همچون فصل اول شامل ۱۲۰ قسمت است. متاسفانه ما از ادبیات کلاسیکمان روز به روز فاصله گرفته ایم و هرچه پیش می رویم و نسل های جوان تر می آیند، این فاصله بیشتر می شود که شاید بخشی از آن به این علت باشد که سرگرمی آدم ها متفاوت شده است. بعنوان مثال همین بازی های کامپیوتری و حتی خود تلویزیون سبب شده از کتاب خواندن فاصله بگیریم. از طرفی هم چون زبان ادبیات کلاسیکمان کمی سنگین است طبیعتاً آدم هایی هم که به این حوزه علاقه دارند متاسفانه یا نمی توانند زبان را ساده کنند یا متوجه نمی شوند پس اصطلاحاً از خیرش می گذرند.
زارع تصریح کرد: از سویی دیگر بخشی هم به خود رسانه برمی گردد که وظایفی دارد و باید ارتباط میان ما و فرهنگ و آداب و رسوم و ادبیات قدیم مان را حفظ و پررنگ کند. ازاین رو به این نتیجه رسیدیم که جای برنامه ای مثل «قندون» در تلویزیون خالی است. البته اساتید بزرگی سالهای گذشته این کار را کرده اند اما کاری که ما در این برنامه کردیم هدف گذاری اصلی مان را روی سنین پایین تر یعنی جوان و نوجوان گذاشتیم.
وی افزود: یکی از نکاتی که باید در این حوزه رعایت می کردیم این بود که زبان را به سمت بچه های امروزی می بردیم تا جذب برنامه شوند؛ ازاین رو از عبارات و کلماتی استفاده کردیم که در محاوره آنها وجود دارد. دوم این که فضای طنزی که در خیلی از حکایت ها حاکم است را پررنگ تر کردیم بر این اساس نویسنده بخشی از حکایت ها را به یک آیتم نمایشی تبدیل می کند. مثلاً حکایت هایی که چند صد سال قبل بوده را روایت می نماییم اما ناگهان می گوییم هوس پاستیل کرده ام! در حقیقت این امر وجود ندارد اما به علت این که طنز داستان را بیشتر نماییم، در دل داستان آوردیم که سبب شود فضای طنز بهتری ایجاد شود.
طنز در هر زمانی نیاز جامعه است
این بازیگر تلویزیون در ادامه در پاسخ به این که فکر می کنید در جامعه فعلی این گونه برنامه ها چقدر مخاطب داشته باشند؟ اظهار نمود: طنز همیشه در همه دوران ها برای آدم ها جذاب است؛ بخصوص وقتی از تلویزیون پخش شود. وقتی از درگیری های ذهنی و مشکلات روزمره به خانه می رسیم و پای تلویزیون می نشینیم، طبیعتا دوست داریم برنامه هایی ببینیم که ما را از فضاهای خسته کننده جدا کند و حداقل چند لحظه ای خنده به لبمان بیاورد. همین حکایت هایی که در «قندون» روایت می شود به اندازه کافی جذاب هستند اما ما تلاش کردیم با فضای طنز، جذابیت را بیشتر نماییم تا مخاطب را درگیر نماییم. تحت هر شرایطی و در هر زمانی طنز نیاز جامعه است و باید باشد. تلویزیون هم باید روی این مقوله کار کند.
وی همینطور در پاسخ به این پرسش که در پرداختن به بخش های طنز تا چه حد دستتان باز بود؟ بیان نمود: دوستان تلاش می کنند بیشترین کمک را به ما داشته باشند؛ ضمن این که ما خودمان هم از خط قرمزهای مشخص آگاهی داریم ولی طبیعتا خط قرمزها در قسمت طنز کمی متفاوت تر است؛ بنابراین دوستان تا جای ممکن کمک می کنند تا کارمان را بهتر انجام بدهیم اما طبیعی است جاهایی هم امکان دارد بگویند فلان مبحث را نمی توانیم داشته باشیم و شاید برای مخاطب شوخی برخورنده ای باشد اما در کل میان شبکه و عوامل تولید تعامل وجود دارد.
قصد توهین و جسارت نداریم، بینندگان درک کنند
زارع سپس به بالا رفتن ظرفیت مخاطبان اشاره نمود و اظهار داشت: به نظرم مخاطبان هم باید کمی درک کنند و این ظرفیت را داشته باشند که اگر ما شوخی می نماییم قرار نیست این شوخی به همه جامعه سرایت پیدا کند. ما در حکایت های قدیمی مثالی داریم که می گوید وزیری بود که پسرش کمی نادان بود. اگر ما از این مثال استفاده می نماییم اولا باید بگویم این حکایت متعلق به چند سال پیش است، دوم این که ما قصدمان توهین و جسارت به کسی نیست چه آدم گذشته و چه آدم امروزی. قصد ما اینست که به واسطه حکایت هایی که در برنامه روایت می شود چیزی بگوییم که به درد جامعه بخورد و از دردی سخن بگوییم که شاید برای همه تاریخ باشد. مخاطب باید این نگاه را داشته باشد که همه چیز را جمع نبندد.
او سپس با اشاره به اینکه برنامه «قندون» کهنه نخواهد شد، توضیح داد: «قندون» جزو برنامه هایی است که هیچ گاه کهنه نمی شود و همیشه مخاطب دارد. ادبیات و طنز هر دو نیاز جامعه هستند و تکراری نمی شوند؛ ضمن این که بازخوردهای فصل اول برنامه خیلی خوب بود و مخاطبان از برنامه راضی بودند. این که ما از زندگی گذشتگانمان چیزهایی دستگیرمان می شود جالب است و به این واسطه ادبیات و فرهنگ کشورمان را هم مرور می نماییم.
مرتضی زارع و گلاره عباسی در دراکولا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب