رجعت تلویزیون به سلبریتی ها و سناریویی كه شكست خورد
فرش قرمزی که باردیگر مقابل جام جم پهن شد
علی جون: در صورتیکه از نیمه سال 1402 به تدریج سلبریتی ها به برنامه های تلویزیون بازگشتند ولی بنظر می رسد میزان مخاطب برنامه های رسانه ملی که در این ماه ها بالا رفته، همچنان با ارقام مطلوب فاصله دارد. ضمن این که بازگشت تلویزیون به رویکرد قبلی را می توان به سناریوی شکست خورده «سلبریتی زدایی» نسبت داد که البته سال قبل در همین ایام، بخاطرش از طرف نهادهای نظارتی مورد تشویق قرار گرفته بود.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، با وجود اینکه سیاستگذاری دوره ی جدید سازمان صداوسیما درباره ی چهره ها، در سالهای اخیر کمتر به شکل صریح رسانه ای شده است اما برمبنای خروجی آنتن تلویزیون، از مهر ماه ۱۴۰۰ برای حدود دو سال، خیلی از مخاطبان و اهالی رسانه، به این دریافت رسیدند که تلویزیون حضور چهره های فرهنگی، هنری و ورزشی روی آنتن را محدود کرده و چه در مقام مجری و چه در مقام مهمان، تلاش روشنی برای معرفی چهره های تازه ـ نه استفاده از شهرت چهره های باسابقه ـ به انجام می رسد.
اجرای این استراتژی که با عنوان «سلبریتی زدایی» به شهرت رسید، با پایان تدریجی چند برند شاخص تلویزیون و پایان حضور چند مجری مشهور روی آنتن همراه شد. این رویه حتی در مقطعی مورد ستایش شورای نظارت بر صداوسیما هم قرار گرفت و صداوسیما نامه ای را از این نهاد نظارتی منتشر نمود که در آن به خاطر دوری از «سلبریتی زدگی» در برنامه های تحویل سال ۱۴۰۲ صداوسیما را مورد تشویق قرار داده بودند.
با اینحال از نیمه سال ۱۴۰۲، روند مورد اشاره معکوس شد و سلبریتی ها به عنوان مجری و میهمان برنامه های زیادی به تلویزیون برگشتند. این بازگشت البته با حواشی نیز همراه بود که از با اهمیت ترین آنها می توان جنجال بر سر تولید برنامه «سیم آخر» با اجرای رضا رشیدپور و در نهایت لغو آن دانست. مجری که اینروزها با رفتن به شبکه نمایش خانگی قصد تولید برنامه ای گفت و گو محور در همان حال و هوای هاردتاک های معروف دهه ۸۰ در تلویزیون را دارد.
در نیمه دوم سال گذشته، بازیگران زیادی به عنوان مجری به تلویزیون اضافه شدند که همچون آنها می توان به محمدرضا گلزار مجری «پانتولیگ»، سید جواد رضویان میزبان «معرکه»، علیرضا استادی مجری «شصتادیا» و مجید واشقانی میزبان «ایران بین» اشاره نمود. مهران غفوریان، ایرج طهماسب، سروش جمشیدی و امین زندگانی نیز از دیگر این چهره ها بودند. چند برنامه مانند «برمودا»، «جام آرزوها»، «مداربسته» و «هموطنز» هم به آنتن آمدند که سلبریتی ها را به عنوان میهمان دعوت می کردند.
اینطور شد که تلویزیون با روند جدید واکنش های نسبتا مثبتی گرفت و برخی عناوین آن مانند «پانتولیگ»، «مهمانی» و «برمودا» توجه ها را به خود جلب کرد.
در ایام بعد از نوروز نیز اظهارنظری از طرف پیمان جبلی ـ رئیس سازمان صداوسیما ـ منتشر گردید که نشان می داد همزمان با بازگشت سلبریتی ها، میزان مخاطب تلویزیون نیز افزایش داشته است. او ۱۴ فروردین ماه در دیدار با تعدادی از هنرمندان با اشاره به نظرسنجی اخیر مرکز تحقیقات رسانه ملی اظهار داشت: هفته اول سال نو و در روزهای نوروز میزان مخاطبانمان ۸ درصد بیش از سال قبل بود.
بازگشت تلویزیون به رویکرد قبلی را می توان به سناریوی شکست خورده «سلبریتی زدایی» نسبت داد که البته سال قبل در همین ایام، بخاطرش از طرف نهادهای نظارتی مورد تشویق قرار گرفته بودبا این همه بسیاری این عملکرد صداوسیما را «خودانتقادی در بخش مدیریتی» تعبیر کردند و در توضیح آن گفتند، تلویزیون در این یکی ـ دو سال اخیر مقابل سلبریتی ها اقدام نموده بود و قرار بود سلبریتی زدایی شود اما عملاً با آوردن سلبریتی ها در نوروز به انتقاد از خودش پرداخت.
به اعتقاد تعدادی از این منتقدان تلویزیون بهتر است به سمت محبوب ها برود؛ چونکه سلبریتی ها اکثراً مالی هستند و آنجا که پول نباشد بطور معمول نمی روند.
بر این اساس مدیران دو سال فرصت داشتند تا وارد برنامه ریزی برای شیوه و نحوه برنامه سازی جدید شوند و حالِ مخاطبانشان را خوب کنند اما آنطور که از شواهد برمی آید، نتوانستند و باز هم ـ حالا یا برای حفظ آگهی یا حفظ مخاطب ـ به روال گذشته پرداختند.
این البته در صورتی است که نشانه های دیگری، از فاصله قابل توجه وضعیت فعلی با شرایط مطلوب در دهه های گذشته حکایت دارد. بتازگی نشستی در صداوسیما با هدف اعلان آمار تعداد بیننده برنامه های نوروزی و رمضان انجام شد که نشان میدهد «نون خ» با حدود ۴۱/۵ درصد پرمخاطب ترین بوده است. سریال «زیرخاکی» ۲۴/۹ درصد، سریال «هفت سر اژدها» با ۲۲/۵ درصد و برنامه «محفل» به عنوان پرمخاطب ترین برنامه افطاری با ۲۷/۹ و بدنبال آن «زندگی بعد از زندگی» با ۲۷/۱ درصد پربیننده ترین برنامه های رمضانی محسوب می شوند.
به اعتقاد تعدادی از این منتقدان تلویزیون بهتر است به سمت محبوب ها برود؛ چونکه سلبریتی ها اکثراً مالی هستند و آنجا که پول نباشد بطور معمول نمی رونددر این جلسه این پرسش از طرف خبرنگاران عنوان شد که چرا سریال های تلویزیون مثل قبل خیابان خلوت کُن نیستند؟ که نماینده تلویزیون در پاسخ این اتفاق را به فضای کلی مصرف رسانه نسبت داد؛ این که «۱۵ سال قبل بخش عمده مصرف رسانه ایِ مخاطبان، تلویزیون بود ولی حالا سایر بسترها را هم داریم. این الگو فقط در ایران نیست در تمام دنیا این اتفاق افتاده است. تلویزیونی که زمانی ۸۰ درصد مخاطب داشت الان اینطور نیست. شبکه ای در دنیا نداریم که ۸۰ یا ۹۰ درصد مخاطب داشته باشد. بدین سبب مردم از زمینه های مختلف مصرف رسانه ای شان را تامین می کنند.»
با این همه بنظر می رسد بااینکه رسانه ملی طی ماه های اخیر با تغییر تدریجی سیاست ها از سلبریتی زدایی به جذب سلبریتی ها، برای بازگشت به روزهای خوب گذشته، تلاش و هزینه فراوانی انجام داده است اما همچنان با نقطه مطلوب فاصله دارد و اغلب برنامه ها به اندازه ظرفیت و کیفیتی که نشان داده اند، نتوانسته اند مخاطب جذب کنند.
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب