فرمانده ای که با شهادتش، رجعت را به خانه آورد
علی جون: به گزارش علی جون، سرهنگ شهید حمید امیریان، از فرماندهان پدافند هوایی ارتش، در ایام جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی درحالی به شهادت رسید که نه فقط در جبهه نظامی، بلکه در میدان ایمان، انتظار و جهاد فرهنگی هم پیشتاز بود.
باشگاه خبرنگاران جوان - شهید امیریان تنها یک نظامی نبود. وی در هیأت ها، کلاس های مهدویت، مراسم فرهنگی و کارهای مردمی، حضوری فعال داشت. نه از سر وظیفه، بلکه از سر باور. او مداح خاندان بود، طب اسلامی می دانست، یار نوجوانان بود و هم قدم با همسرش در اجرای برنامه های فرهنگی.
همسرش روایت می کند: هیچگاه نگفت "خسته ام". حتی اگر ساعت ها در گرما و فشار کاری بود، باز هم پای کار برنامه ها می آمد. کار را برای خدا می دانست و می اظهار داشت: اگر کاری برای خدا باشد، خستگی ندارد.
فرماندهی که میان دو میدان جنگید درحالی که خیلی از فرماندهان نظامی دغدغه ای فراتر از عملیات ندارند، شهید امیریان نگاهش چندبُعدی بود. در کنار فرماندهی نظامی، کوشش برای رونق هیأت، ایجاد فضای فرهنگی برای نوجوانان و کمک به همسرش در کار های مهدوی، بخشی از زیست روزمره اش بود.
او با همین نگاه، زمانی که پیشنهاد شد به منطقه سخت جنوب نرود، پاسخ داد: اگر من نروم، دیگری باید برود. این یعنی حق الناس.
خانه ای که قبل از شهادت، برای رجعت آماده شده بود یکی از بخش های منحصر به فرد در زندگی این شهید، باور عمیق خانوادگی به ظهور و رجعت بود. همسرش می گوید: وقتی خبر شهادت را شنیدم، نگذاشتم کسی به بچه ها بگوید. خودم گفتم. گفتم که خون پدرشان زمینه ساز ظهور است. از رجعت برایشان گفتم. آنها لبخند زدند، چون در خانه ما، شهادت پایان نبود.
از یا لیتنا کنا معکم تا کما تعیشون تموتون در گفت و گو با خانواده شهید، بار ها جمله «یا لیتنا کنا معکم» از زبان دخترانش تکرار شد؛ همان دعایی که پدرشان بار ها در زیارت عاشورا می خواند. اما آن چه زندگی این شهید را خاص تر می کند، تطبیق آن با حدیث نبوی است: کما تعیشون تموتون؛ همان گونه که زندگی می کنید، خواهید مرد.
حمید امیریان، سال ها با سبک زندگی منتظرانه، شب زنده داری، دعای عهد، مداحی برای اهل بیت، رعایت حق الناس و تقوا زیست؛ و در نهایت نیز، چنان که آرزو داشت، در جبهه ای الهی به شهادت رسید.
روایت دختر شهید: قولی که با شهادتش عمل کرد سمانه امیریان، دختر شهید، از آخرین وعده پدرش اینگونه یاد می کند: به من قول داد اگر نتواند زودتر بیاید، یک شنبه اول تیر می آید. واقعا هم آمد. اما نه مثل همیشه. این دفعه، آرام خوابیده بود. صورتی سفید، بی حرکت. هیچگاه چهره اش را آن قدر آرام ندیده بودم.
شهادتی با خوابِ صیاد قبل از شهادت، حمید امیریان خوابی دید: شهید صیاد شیرازی به دیدنش آمد، جرعه ای آب نوشید، و باقی آنرا به او داد. تعبیر، روشن بود: «شهادت نزدیک است.»
چند هفته بعد، این خواب تعبیر شد.
نقش تربیتی و فکری همسر شهید است؛ زنی که نه تنها هم رزم فرهنگی شوهرش بود، بلکه امروز پرچم دار تربیت فرزندانی با تفکر انقلابی و مهدوی است. وی می گوید: می دانم گفتن این حرف برای یک زن دشوار است، اما، چون شوهرم را دوست داشتم، شهادت را برایش بهترین خواسته می دانستم.
زندگی شهید حمید امیریان، تلفیقی از سه گانه ی عمل، عقیده و آرمان بود. او نه تنها در جنگ های سخت، بلکه در لحظه لحظه زندگی اش، منتظر واقعی بود. شهادتش، خانه اش را به پایگاهی برای تداوم راه انقلاب و زمینه سازی ظهور تبدیل کرد.
امروز، در هیاهوی روزمرگی ها، زندگی چنین انسان هایی است که ما را به یاد هدف اصلی انقلاب اسلامی می اندازد: زمینه سازی برای ظهور حضرت ولی عصر (عج).
منبع: فارس
خلاصه اینکه نه از سر وظیفه، بلکه از سر باور. آنها لبخند زدند، چون در خانه ما، شهادت پایان نبود.
از یا لیتنا کنا معکم تا کما تعیشون تموتون در گفت و گو با خانواده شهید، بار ها جمله یا لیتنا کنا معکم از زبان دخترانش تکرار شد؛ همان دعایی که پدرشان بار ها در زیارت عاشورا می خواند. اما آنچه زندگی این شهید را خاص تر می کند، تطبیق آن با حدیث نبوی است: کما تعیشون تموتون؛ همان گونه که زندگی می کنید، خواهید مرد.
حمید امیریان، سال ها با سبک زندگی منتظرانه، شب زنده داری، دعای عهد، مداحی برای اهل بیت، رعایت حق الناس و تقوا زیست؛ و در نهایت نیز، چنان که آرزو داشت، در جبهه ای الهی به شهادت رسید.
روایت دختر شهید: قولی که با شهادتش عمل کرد سمانه امیریان، دختر شهید، از آخرین وعده پدرش اینطور یاد می کند: به من قول داد اگر نتواند زودتر بیاید، یک شنبه اول تیر می آید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون