علی جون
علی جون

همسران پشتوانه نامرئی رزمندگان

همسران پشتوانه نامرئی رزمندگان

علی جون: همسران رزمندگان، با مدیریت خانواده و تربیت فرزندان، نقش تعیین کننده ای در استمرار ارزش های دفاع مقدس ایفا کردند. زندگی و کوشش های همسران شهدا، نمادی از صبر، وفاداری و همراهی بی وقفه است.


- همسر شهید حسن آبشناسان، بعد از سال ها صبوری و همراهی با یادگار های دفاع مقدس و مدیریت زندگی در غیاب همسر در سالیان جنگ تحمیلی، درگذشت. او نمادی از وفاداری، استقامت و پشتیبانی از خانواده های شهدا و رزمندگان بود و زندگی اش یادآور نقش ماندگار زنان صبور در تاریخ دفاع مقدس است.
همسر شهید آبشناسان، سال ها در کنار همسر خود زندگی مشترک را سپری نمود و با تمام توان، خانواده را در شرایط دشوار جنگ اداره نمود. زندگی مشترک آنها از روز های نخستین ازدواج با دشواری ها و کمبود های روزمره همراه بود، اما عشق به هم و ایمان به راه درست، بنیان خانواده را محکم نگه داشت.
«تا چند ماه پیش از پیروزی انقلاب همچنان در شیراز زندگی می کردیم. شرایط سختی داشتیم. چون خانواده هایمان اهل راهپیمایی و تظاهرات بودند و حسن افسر نیروی مخصوص ارتش. بیشتر از همه نگران او بودیم که نکند مجبور شود رودرروی مردم بایستد؛ به همین دلیل به رغم عشق و علاقه اش به ارتش، در آستانه پیروزی انقلاب تصمیم گرفت استعفا دهد و استعفانامه را هم نوشت.»
در دوران جنگ تحمیلی، این بانوی صبور وظایف خانه و خانواده را با سخت کوشی پیش می برد. او با مدیریت شرایط دشوار پشت جبهه، همسر و فرزندانش را آرامش می بخشید و محیطی امن و پایدار فراهم می کرد تا رزمندگان با اطمینان خاطر به دفاع از کشور بپردازند. نقش او تنها به اداره خانه محدود نمی شد؛ بلکه با حضور فعال در محله و جامعه، سهمی در ایجاد همبستگی اجتماعی و ترویج روحیه مقاومت داشت.
«خاطره خوب من شنیدن خبر این که دارد می آید… خاطره ای مشخصی که بخواهیم بازگو کنم ندارم. در واقع ما خوشی های ظاهری نداشتیم همان حضور و وجودش برای من بهترین خاطره بود. به صورت مثال زندگی من این طور نبود که وقتی بچه ها به دنیا می آیند پدران بدوند به نشانه چشم روشنی طلا بخرند. در زندگی من از این حرف ها خبری نبود ولی همیشه با محبت بود… مهربان بود... به یاد دارم وقتی پسر دوم من در دزفول به دنیا آمد آنقدر حالم بد بود که حتی هیچ خانمی پیش من نبود. آبشناسان در اینطور مسایل خیلی انسان راحتی بود. در صورتیکه مطمئن بودم من عزیزترین فرد برای او هستم. من این دیدگاه را با استناد به یادداشت های وی می گویم. ولی هیچ گاه آدمی نبود که با برخی کار های ظاهری بخواهد به من بفهماند کجا به من خوش گذشت و کجا به من بد گذشت. ولی همیشه حضور وی در خانه برای من بهترین خاطره بود.»
بعد از شهادت همسر، همسر شهید آبشناسان با تأکید بر ایمان و استقامت، مسئولیت تربیت فرزندان و حفظ یاد و خاطره همسر شهید را به دوش گرفت. او با صبر و حوصله، فرزندانی تربیت کرد که خیلی از آنان ادامه دهنده راه پدر و حامی ارزش های دفاع مقدس شدند.
«حسن تازه شهید شده بود که بیمار شدم، دکتر ها گفتند باید بستری شوید. رفتم بیمارستان. برای پذیرش. آزمایش، عمل جراحی، برای هر چیزی اجازه همسر می خواستند.
پرستار ها می گفتند: اینجا را باید همسرتان امضا کند.
می گفتم: همسرم نیست… نیست که امضا کند.
بالاخره بستری شدم. بچه ها، دوستان، خانواده ام می آمدند ملاقات و می رفتند، اما خیلی احساس تنهایی می کردم… احساس بی کسی… جای همه فقط حسن را می خواستم، کافی بود حسن آنجا باشد، روزی به او گفته بودم: «اگر شهید بشوی آمادگی اش را دارم».
ولی پس از شهادت فکر کردم چه طور به او گفتم «آمادگی اش را دارم».
ده روز پس از شهادت حسن از مدرسه شاهد فرستادند دنبالم، کسی باور نمی کرد بتوانم درس بدهم، اما اگر می خواستم سرپا بمانم باید کار می کردم. کارکنان مدرسه من را به نام زنده نام می شناختند.»
نقش همسران شهدا در پشت جبهه تجربه دفاع مقدس نشان داده است که همسران رزمندگان، ستون اصلی پشت جبهه و خانواده بودند. آنها با صبر و استقامت در نبود همسر، نه فقط وظایف خانه را مدیریت می کردند بلکه در تربیت فرزندان خود نیز تلاش می کردند تا ارزش ها و اصولی که رزمندگان برای آن جنگیدند، در نسل بعد حفظ شود.
همسر شهید آبشناسان نمونه بارز این نقش بود. وی در طول سالیان جنگ، تحمل غیبت همسر و فشار های روانی ناشی از شرایط دشوار را با تأکید بر ایمان و اراده خود مدیریت کرد. تربیت فرزندانی با اخلاق و پایبند به ارزش ها، حاصل تلاشهای مستمر و نگاه دقیق او بود. فرزندان او بعدها، بسیاری ادامه دهنده راه پدر خود شدند و با حفظ خاطره و میراث شهید، نقش موثری در ادامه ارزش های دفاع مقدس ایفا کردند.
همسران رزمندگان اغلب با محدودیت های اقتصادی، نبود امکانات و اضطراب ناشی از جنگ روبه رو بودند، اما با توانایی و تدبیر خود، تعادل خانواده را حفظ کردند. این زنان بی صدا و بی ادعا، امنیت روانی و آرامش خانه را فراهم می کردند تا مردان در میدان نبرد بتوانند با تمرکز کامل عمل کنند. حضور آنها در برنامه های محلی، جلسات مذهبی و فعالیتهای فرهنگی، اهمیت بالای ی در ادامه روحیه جبهه و جامعه داشت.
همسران شهدا تنها ستون خانواده نبودند؛ بلکه نقش آنان در تشکیل به تاریخ شفاهی دفاع مقدس نیز بسیار تعیین کننده است. خیلی از داستانهای واقعی جنگ و زندگی رزمندگان از زبان همسران آنها منتقل شده است. بدون روایت این زنان، تصویر جامعه و جنگ ناقص خواهد بود.
همسر شهید آبشناسان، همچون زنانی بود که با تلاش و مقاومت خود، سهم مهمی در ثبت خاطرات جنگ و بازتاب زندگی رزمندگان داشت. حضور وی در مراسم های یادبود، روایتگری های محلی و کمک به انتشار خاطرات شهید، قسمتی از نقش اجتماعی و فرهنگی او بود. این زنان نه فقط نقش تاریخی داشتند بلکه در ترویج فرهنگ ایثار و مقاومت در جامعه نیز مؤثر بودند.
با مرور زندگی همسران شهدا می توان دریافت که آنان الگویی از وفاداری، صبر، فداکاری و ایمان بودند. رفتار و کردار آنها، تاثیر عمیقی بر فرزندان و نسل های بعد گذاشت و ارزش های دفاع مقدس را به جامعه منتقل کرد.
درگذشت همسر شهید آبشناسان فرصتی است تا جامعه، رسانه ها و نسل های جدید، به نقش زنان ایثارگر دفاع مقدس توجه بیشتری نشان دهند. این بانوی صبور، نه فقط همراه زندگی مشترک خود بود، بلکه پس از شهادت همسر، با حفظ ارزش ها و تربیت فرزندان، میراث فرهنگی و اخلاقی دفاع مقدس را به نسل های بعد منتقل کرد.
کتاب ها، مقالات و پژوهش های گوناگون نشان داده است که بدون حضور همسران شهدا، خیلی از حقیقت های دفاع مقدس به فراموشی سپرده می شد. نقش آنان در مدیریت خانواده، تامین آرامش روانی فرزندان و پشتیبانی از همسران رزمنده، بخش مهمی از تاریخ جنگ و زندگی اجتماعی ایران است.
همسر شهید آبشناسان، علاوه بر ایفای نقش تاریخی و اجتماعی، الگویی از اخلاق، وفاداری و صبر بود. زندگی او نمونه ای است از خانمهایی که بدون جلب توجه و بدون حضور در میدان جنگ، با صبر و استقامت، شرایطی فراهم کردند که ارزش های دفاع مقدس حفظ شود. این بانوی مقاوم، با زندگی ساده و همراهی مستمر با یادگار های شهید، نشان داد که مقاومت تنها در جبهه نیست؛ بلکه در خانه، در تربیت فرزندان و در روایت خاطرات نیز جلوه می یابد.
کتاب «آسمان شناس» به قلم مشهود گودرزی نژاد و وحید احمدی و انتشار یافته توسط انتشارات ۲۷ بعثت، به زندگی و مبارزات شهید حسن آبشناسان، فرمانده برجسته دفاع مقدس می پردازد. این اثر، با بررسی ابعاد مختلف زندگی او، از دوران کودکی و جوانی تا نقش آفرینی های کلیدی در جنگ و عاقبت شهادت، تلاش می کند یاد و خاطره این قهرمان ملی را گرامی بدارد.
حسن آبشناسان در سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و نامش به علت نزدیکی تولد به سالروز شهادت امام حسن (ع) انتخاب گردید. او بعنوان فرمانده ای مقتدر و توانمند، تخصص ویژه ای در نبرد کوهستانی و جنگ های چریکی داشت و دوره های آموزشی گوناگونی را در داخل و خارج کشور گذراند. رشادت ها و قابلیتهای وی در مناطق جنگی به حدی بود که اهالی دشت عباس لقب «شیر صحرا» را به او دادند.
سرانجام، این فرمانده دلاور در هشتم مهرماه سال ۱۳۶۴، در جریان عملیات قادر به فیض شهادت نائل آمد. کتاب «آسمان شناس» تلاش دارد تا نسل های آینده را با رشادت ها، فداکاری ها و ارزش های اخلاقی و میهنی شهید آشنا کند و نقش همسران و خانواده او را در پشتیبانی از جبهه نیز منعکس نماید.
درگذشت همسر شهید آبشناسان یادآور نقش ماندگار زنان صبور و مقاومی است که بار سنگین سالیان جنگ و بعد از آنرا بر دوش کشیدند. آنان با وفاداری، صبر و فداکاری، نه فقط ستون اصلی خانواده و خانه بودند بلکه نقش مهمی در ثبت تاریخ دفاع مقدس، تربیت نسل آینده و ترویج ارزش های ایثار و مقاومت در جامعه ایفا کردند.
زندگی و فعالیتهای همسر شهید آبشناسان، نمونه ای زنده از زنان ایثارگر پشت جبهه است که با تأکید بر ایمان، اراده و اخلاق خود، مسیر دفاع مقدس را برای رزمندگان و نسل های بعد هموار کردند. یاد و خاطره او، همراه با داستانهای کتاب «آسمان شناس»، برای همیشه در تاریخ دفاع مقدس ایران ثبت خواهد شد و الگویی از صبر، وفاداری و پشتیبانی مستمر برای جامعه و نسل های آینده باقی می گذارد.
منبع: مهر
1404/07/09
10:28:07
5.0 / 5
18
تگهای خبر: آموزش , اثر , برنامه , خانواده
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
X

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۱
پربیننده ترین ها

پربحث ترین ها

جدیدترین ها

علی جون - سرگرمی و طنز