سفارش هایی برای احیای فاطمیه خانگی
علی جون: خیلی ها در اینروزها گوشه ای از خانه شان را سیاه پوش می کنند، سیاه پوشی خانه در اینروزها یعنی اعلام هم دلی با داغی که بر دل امیرالمؤمنین مقابل السلام نشست.
ایام فاطمیه که می رسد، حال و هوای خانه ها تغییر می کند. انگار نسیم غریبی از مدینه و کوچه خانه ی علی و فاطمه می وزد و تا خانه های ما می آید برای برگزاری عزای غمی مشترک. خیلی ها در اینروزها گوشه ای از خانه شان را سیاه پوش می کنند؛ نه برای زینت، بلکه برای ادب در مقابل غم مادر امت. سیاه پوشی خانه در اینروزها یعنی اعلام هم دلی با داغی که بر دل امیرالمؤمنین مقابل السلام نشست؛ داغی که ایشان بعد از خاکسپاری زهرایش فرمود: «آه که پس از این، شب هایم دراز و اندوهم ابدی خواهد بود...»اما در این روزهای شهادت، وظیفه ما چیست؟ حضرت امام صادق مقابل السلام فرمودند: «شیعتُنا خُلِقوا من فاضلِ طینتنا... یفرحون لفرحِنا و یحزنون لحزنِنا»شیعیان ما از باقیمانده گل ما آفریده شده اند؛ در شادی ما شاد و در اندوه ما اندوهگین می شوند. پس سیاه پوش کردن خانه، در حقیقت واکنش طبیعی دلِ شیعه است در مقابل اندوه حضرت علی مقابل السلام در فراق حضرت زهرا سلام الله علیها.
نیت دل؛ نخستین گام سیاه پوشی
پیش از هر چیز، نیت باید درست باشد. قرار نیست خانه فقط ظاهری غمگین پیدا کند و بچه ها را نگران نماییم، بلکه باید دل اهل خانه به یاد حضرت روشن شود. وقتی نیت می نماییم این چند روز را به یاد غربت بانوی دو عالم زندگی نماییم، حتی ساده ترین کارهایمان رنگ بندگی می گیرد؛ چسباندن پارچه مشکی روی دیوار، گذاشتن شمعی کوچک روی میز، یا خاموش کردن چراغ های اضافی برای آرام تر کردن فضا، همه انتخاب هایی اند که بستگی به سلیقه و خلاقیت ما دارند.
انتخاب گوشه ای برای یاد مادر
در هر خانه ای می شود یک «گوشه فاطمی» ساخت؛ جایی که اهل خانه بدانند محل ذکر و سکوت است. در آن گوشه میتوان قرآن، تسبیح یا قاب کوچکی با نام «یا فاطمه الزهرا» گذاشت. بهتر است پرده یا پارچه ای مشکی پشت زمینه باشد و چراغی کم نور یا شمعی آرام روشن شود تا فضا حالتی روحانی پیدا کند. بعضی ها روی دیوار همان گوشه احادیثی از حضرت می نویسند، مثل این سخن نورانی: «مَن أصعَدَ إلی اللهِ خالصَ عبادتِه، أهبَطَ اللهُ عزَّوجلّ إلیه أفضلَ مصلحتِه.»هرکس عبادت خالصانه اش را به سمت خدا بالا فرستد، خداوند بهترین مصلحت ها را به سمت او فرو می فرستد. این جمله می تواند یادآور خلوص حضرت زهرا سلام الله علیها باشد؛ زنی که عبادتش سراسر اخلاص بود.
فضای ساده، اما با احترام
سیاه پوشی خانه احتیاجی به تجمل ندارد. در فرهنگ خاندان علیهم السلام، سادگی نشانه صداقت است. میتوان از یک چادر مشکی قدیمی، روبان های باریک یا نوارهای سیاه استفاده نمود. بهتر است نور خانه کمی ملایم تر شود تا حال و هوا آرام تر گردد. همین تغییر کوچک، تاثیری شگفت بر دل اهل خانه می گذارد؛ انگار خانه معمولی ما تبدیل به حسینیه ای کوچک می شود.
گفت وگوهای خانوادگی؛ تربیت دل ها در فضای حزن
سیاه پوشی خانه بهانه خوبی است برای گفتگو با فرزندان. پدر یا مادر می توانند برای بچه ها تعریف کنند که چرا در اینروزها سیاه می پوشیم و چه اتفاقی در مدینه افتاد. داستانها را ساده و کوتاه بگوییم تا دل کودک با محبت حضرت زهرا سلام الله علیها پیوند بخورد. این آموزش های آرام و خانوادگی، همان تربیت فاطمی است که از خانه آغاز می شود، نه از کتاب درسی.
روضه کوچک خانوادگی؛ مجلسی با طعم چای و محبت
در اینروزها میتوان در همان گوشه فاطمی خانه، روضه کوچکی برپا کرد. پدر، مادر و بچه ها کنار هم بنشینند، فنجانی چای ساده بگذارند و با دلی آرام مداحی یا روضه ای کوتاه گوش دهند. گاهی پدر می تواند چند حدیث یا روایت از حضرت زهرا سلام الله علیها یا امیرالمؤمنین مقابل السلام بخواند و در رابطه با معنا و پیامش با فرزندان مذاکره کند. همین مجلس های خودمانی، هرچند کوچک و بی تکلف، اما با نیت خالص، می تواند خانه را به مجلسی نورانی تبدیل کند؛ جایی که دل ها نرم می شوند و عشق خاندان در جان خانواده ریشه می دواند.
نور، عطر و ذکر؛ سه نشانه حضور
در شبهای فاطمیه میتوان نور چراغ ها را کاهش داد، شمعی روشن نمود و کمی عود یا اسپند با بوی گل محمدی سوزاند. این بوها فضا را معنوی تر می کند. اهل خانه می توانند چند دقیقه قرآن تلاوت کنند، ذکر صلوات بفرستند یا روضه ای کوتاه بخوانند. این لحظات سکوت و ذکر، خانه را آرام می کند و حالتی از حضور معنوی می آورد؛ گویی حضرت در همان نزدیکی میهمان است.
نذر دل؛ سفره ای به نیت حضرت
یکی از سنت های زیبا در روزهای فاطمیه، پختن غذای ساده و نذری به نیت حضرت زهرا سلام الله علیهاست. لازم نیست سفره ای مجلل باشد، مهم نیت و محبت است. بطورمثال میتوان «عدس پلو» یا «آش ساده» پخت؛ غذاهایی که در داستانها نماد سادگی و برکت اند. امام رضا مقابل السلام فرموده اند: «مَن أطعَمَ مؤمناً علی حُبِّنا، أطعمهُ اللهُ من موائدِ الجنة.»کسی که از روی محبت ما مؤمنی را غذا دهد، خداوند او را از سفره های بهشتی خورانیدن می کند. میتوان شام آن روز را ساده برگزار کرد؛ مثلا عدس پلو با ماست و سبزی، یا آش رشته ای که در آخر با صلوات و یاد حضرت، میان همسایه ها پخش شود. همین کار کوچک، اگر با دل صورت گیرد، عبادتی بزرگ است.
صله رحم در پرتو عزای فاطمی
ایام فاطمیه فرصت خوبی است تا چند نفر از اقوام و دوستان نزدیک را دعوت کنیم؛ نه برای تجمل و مهمانی، بلکه برای با هم بودن در یاد مادر امت. میتوان همه با هم حدیث کسا بخوانند، دل ها را با ذکر صلوات آرام کنند و کمی از مصیبت بانوی دو عالم یاد کنند. این گردهمایی ها علاوه بر ثواب عزاداری، سبب صله رحم نیز می شود؛ پیوندی که خود حضرت زهرا سلام الله علیها به آن سفارش کرده اند. در چنین جمع های ساده و صمیمی، نور محبت فاطمی میان دل ها می چرخد و خانه هایمان را به حلقه هایی از مهر و ایمان پیوند می دهد.
سیاهی که به روشنی می رسد
سیاه پوشی خانه در فاطمیه یعنی برگرداندن یاد مادر به متن زندگی. این سیاهی قرار نیست غمی سنگین بیاورد، بلکه فرصتی است برای بازگشت به حقیقت، برای دل دادگی باردیگر. هر خانه ای که به یاد فاطمه سلام الله علیها سیاه پوش می شود، در حقیقت چراغی روشن می کند برای مهدیِ همان مادر؛ چراغی که با اشک، با ذکر و با عشق می سوزد و هیچ گاه خاموش نمی شود.
منبع: فارس
منبع: alijoon.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون