گفت وگو با مدیر جلوه های بصری سریال جلیل سامان
چم و خم های بردن زیرخاكی به 40 سال قبل
به گزارش علی جون مدیر جلوه های بصری فصل دوم «زیرخاکی» می گوید: سکانس هایی که مربوط به مناطق جنگی بوده وقت زیادی را گرفته و سکانس هایی که داستان آن در شب اتفاق افتاده اما در روز فیلمبرداری شده هم به لحاظ اصلاح رنگ بسیار حساس و زمان بر بوده اند.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، فصل دوم سریال «زیرخاکی» به کارگردانی جلیل سامان و تهیه کنندگی رضا نصیری نیا که از شروع خرداد ماه روی آنتن شبکه یک سیما رفت، چند روز پیش به انتها رسید.
مخاطبان این سریال در فصل دوم نیز شاهد ماجراجویی های فریبرز باغبیشه برای به دست آوردن گنج این دفعه در میدان جنگ بودند. ماجراجویی های که دردسرهای فراوانی را برای او، خانواده و اطرافیانش ایجاد کرد.
یکی از خاصیت های این سریال به بازه زمانی وقوع داستان آن در سالهای پایانی دهه پنجاه بازمی گشت که شرایط تولید و آماده سازی آنرا متفاوت ساخته بود.
در همین ارتباط، کامران سحرخیز ـ مدیر جلوه های بصری فصل دوم «زیرخاکی» ـ در گفت وگویی با ایسنا، با یادآوری این که بعد از سریال «نفس» این دومین تجربه همکاری او و گروهش با جلیل سامان است، اظهار داشت: اگر بخواهم از دید یک بیننده اظهار نظر کنم، «زیرخاکی» یک سریال مفرح و جذاب است که برای مخاطبش ارزش قائل است؛ البته با توجه به این که به طور معمول تا اواخر شب برای آماده سازی پروژه های مختلف در استودیو هستم، کمتر پیش می آمد که سریال را روی آنتن ببینم اما در همین استودیو و در زمان کار بر روی نسخه نهایی هر قسمت شاهد بودم که با یک مجموعه حرفه ای طرف می باشیم.
او اظهار نمود: جلیل سامان کارگردان کاربلدی است که روی تک تک سکانس ها در هنگام تصویربرداری و همین طور در زمان کارهای پساتولید (پست پروداکشن) وسواس خاصی دارد. رفتاری که من از آن بعنوان وسواس سازنده یاد می کنم؛ چون از ایده آل های خودش کوتاه نمی آید و برای آن وقت می گذارد. تعدادی از کارگردانان و تهیه کنندگان نمی خواهند زمان و هزینه ای برای مراحل فنی بعد از تولید صرف کنند و فقط به دنبال آماده شدن کارشان در موعد مقرر هستند اما جلیل سامان کیفیت را فدای زمان نمی کرد. به نظر من استقبال مخاطبان از سریال هم نشان داد که این سخت گیری ها بی جهت نبوده است.
سحرخیز اضافه کرد: هر قسمت از سریال «زیرخاکی»، هم در زمان تصویربرداری و هم در مرحله پست پروداکشن از یک فیلم سینمایی چیزی کم نداشت. به همین اعتبار هم مخاطبان از آن استقبال کردند. این سریال با وجود مفرح بودن و لحن و فضای همه فهمی که داشت، به ورطه ساده انگاری نیفتاد و عوامل آن همگی از افراد کاربلد این حرفه بودند.
مدیر جلوه های بصری فصل دوم «زیرخاکی» درباره ماهیت کاری که او و همکارانش در بخش جلوه های بصری انجام می دهند نیز اظهار داشت: جلوه های بصری به فرآیندهایی اطلاق می شود که در زمان فیلمبرداری و سر صحنه بهر دلیلی امکان ثبت آن باکیفیت بالا وجود ندارد. این فرآیندها بسیار متنوع هستند و از انفجارها و عبور و مرور آدم ها و اتومبیل ها گرفته تا اشیاء و بناهایی که باید حذف و اضافه شوند را شامل می شود.
مدیر جلوه های بصری فصل دوم «زیرخاکی» اظهار داشت: در کارهای تاریخی این مساله نمود بیشتری دارد؛ مثلاً سکانس هایی داریم که فیلمبرداری شده اما در آن تاریخ بناها، اماکن و مواردی مانند لوله کشی گاز و دکل های برق وجود نداشتند و باید حذف شوند. گاهی هم مواردی باید با تصویرسازی کامپیوتری یا همان «سی جی آی» به تصاویر اضافه شود که این هم شاخه ای از جلوه های ویژه بصری است. این دخل و تصرف در سکانس ها، اثر را برای بیننده باورپذیر می کند. در گذشته این موارد بسیار کمتر و موردی بود اما حالا تقریباً همه سریال ها و فیلم های سینمایی از این ترفندهای جذاب بهره می برند.
سحرخیز اضافه کرد: جلوه های بصری تقریباً به همه عوامل درگیر در تولید یک اثر کمک می نماید تا کارشان بهتر دیده شود؛ مثلاً اگر گریم یا لباس بازیگری ایرادهای جزئی داشته باشد، دیگر نیاز به صرف وقت، هزینه و تصویربرداری باردیگر نیست و با اصلاح رنگ و اقداماتی که در استودیو انجام می شود، رفع خواهد شد. یا این که نظر کارگردان این است که رنگ بخش هایی از دکور بهتر است عوض شود.
مدیر جلوه های بصری فصل دوم «زیرخاکی» عنوان کرد: نمونه دیگری که در سریال «زیرخاکی» کاربرد زیادی داشت این بود که گاهی سکانس های مربوط به شب یا غروب به خاطر محدودیت زمان در روز فیلمبرداری می شد و بعد در طراحی ها ما فضای آن سکانس را به شب تبدیل می کردیم. اصلاح رنگ تصاویر هم از بخش های مهمی است که در حیطه کاری ما قرار دارد. این تغییرات به طور معمول زمانی برای مخاطبان عادی، جلوه پیدا می کند که نسخه اولیه و نسخه نهایی را در یک قاب در کنار هم ببینیم؛ با مقایسه این دو نسخه مشخص می شود که چه تغییرات فراوان و تعیین کننده ای داشته ایم.
او اضافه کرد: پروسه «پست پروداکشن» در بیشتر حوزه های فنی، بعد از مرحله تدوین آغاز می شود چون تا تدوین انجام نشود معین نیست که چه پلان هایی استفاده خواهد شد؛ البته گاهی در سریال های روزپخش ممکنست فاصله میان تدوین و مرحله پست پروداکشن بسیار کوتاه شود که نیاز به هماهنگی دارد و خوشبختانه در پروژه «زیرخاکی» این هماهنگی وجود داشت.
سحرخیز در آخر در پاسخ به این پرسش که کدام سکانس فصل دوم «زیرخاکی» از حیث اقدامات پست پروداکشن وقت و انرژی بیشتری گرفت؟ اظهار داشت: سکانس هایی که مربوط به مناطق جنگی است وقت زیادی از ما گرفت چون جزئیاتی داشت که مورد تاکید کارگردان بود. سکانس هایی هم که داستان آن در شب اتفاق افتاده، اما در روز فیلمبرداری شده بودند هم از حیث اصلاح رنگ بسیار حساس و زمان بر بودند و تمهیدات ویژه ای را می طلبیدند.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، علاوه بر پژمان جمشیدی، ژاله صامتی، نادر فلاح، اصغر نقی زاده، امید روحانی و رایان سرلک که در فصل اول مجموعه تلویزیونی «زیرخاکی» نقش آفرینی کرده بودند، بازیگرانی همچون هومن برق نورد، نسرین نصرتی، خسرو احمدی، گیتی قاسمی، فروغ قجابگلی، ستاره پسیانی و اکبر رحمتی نیز در فصل دوم به گروه بازیگران این مجموعه اضافه شدند.
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب