رضا کیانیان ۱۴ سال قبل به خسرو شکیبایی چه نوشت؟
برای رضا کیانیان روز سختی بود. خبر را که شنید، تلفن همراهش را خاموش کرد. مدتی با خودش خلوت کرد و بعد نامه ای برای رفقیش نوشت، رفیقش که خسرو شکیبایی بود.
۲۸ تیر سال ۸۷ یکی از بدترین روزها برای دوستداران خسرو شکیبایی بود، سحرگاه همین روز بود که خبر درگذشت وی در تماسهای تلفنی دهان به دهان می شد. آن زمان که مثل امروز صفحات اینستاگرامی نبود. همه تلفنی خبر را به یکدیگر می رساندند و خبرنگاران در این میان وظیفه دشواری داشتند؛ رساندن خبری دردناک درباره هنرمندی محبوب. آن هم در یک روز تعطیل.
رضا کیانیان هم یکی از همان هنرمندانی بود که از ایسنا با او تماس گرفتیم و به رسم آن دوره خواهان یادداشتی شدیم. از علاقه و دوستی اش با خسرو شکیبایی مطلع بودیم و می دانستیم او را در وضعیت سختی قرار داده ایم ولی چاره ای نبود، کار خبر هم مانند کار هنر بی رحم بود، هم ما و هم او به این مساله آگاه بودیم.
عصر دلگیر روز جمعه بود که یادداشتش به ما رسید. تلفن هوشمندی در کار نبود و مطلب را با فکس برایمان فرستاده بود و حالا که پس از ۱۴ سال و در سالروز درگذشت خسرو شکیبایی، بار دیگر آنرا در ایسنا بازنشر می دهیم، همان اندازه اندوهناک است.
بار دیگر نامه غم انگیز رضا کیانیان را به خسرو شکیبایی می خوانیم:
«سلام خسرو جان
بی خبر گذاشتی و رفتی. بدون خداحافظی!
دو هفته پیش هم که آخرین جایزه ات رو گرفتی، روی صحنه لام تا کام حرف نزدی. از گوشه صحنه اومدی بالا و آروم جایزه ات را گرفتی؛ برای سی سال حضور پرشور و شوقت در سینمایی که این روزها چندان شور و شوقی در آن نیست.
فقط لبخند زدی و رفتی پایین و لای جمعیت گم شدی. خوب اگه قرار بود بری و پشت سرت رو هم نگاه نکنی، چند کلمه ای برای ما که پشت سرت بودیم، حرف می زدی!
یادمه وقتی آمدی رو صحنه، حالت خوب بود.
رضا کیانیان در فیلم کیمیا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب