شهر های گمشده ای که باستان شناسان هنوز پیدا نکرده اند از ایچتاوی تا ال یهودو
به گزارش علی جون، باستان شناسان از روی متون قدیمی از وجود برخی شهر های باستانی باخبرند، اما هنوز موفق به یافتن مکان دقیق آنها نشده اند.
باستان شناسان سال ها مشغول کاوش و حفاری شهرها و تمدن های گمشده بوده اند، اما هنوز همه چیز را پیدا نکرده اند. بعضی از شهرهای باستانی مهم، همچون پایتخت های امپراتوری ها و پادشاهی های بزرگ، تا حالا توسط محققان کشف نشده اند.
ما از وجود این شهرها مطلعیم چونکه متون باستانی آنها را توصیف کرده اند، اما مکان دقیق شان احیانا در گذر زمان از یاد رفته است. در بعضی موارد، غارتگران این شهرها را یافته و تعداد زیادی آثار باستانی را از آنها دزدیده اند، اما موقعیت دقیق این شهرها را فاش نکرده اند.
در این گزارش به بررسی شش شهر باستانی مهم می پردازیم که تا حالا مکان دقیق آنها ناشناخته باقیمانده است. این شهرها، که در متون و منابع تاریخی از آنها یاد شده، شامل پایتخت ها و مراکز تمدنی بزرگی هستند که هنوز توسط باستان شناسان کشف نشده اند. بعضی از این شهرها در جریان غارت ها یا حملات تاریخی لطمه دیده یا رها شده اند و لوح ها و آثار آنها گاهی در بازارهای عتیقه ظاهر شده اند، اما مکان واقعی شان بازهم رازآلود باقیمانده است.
هلی کوپتر شینوک بر فراز بخشی از بیابان در عراق پرواز می کند. خیلی از شهرهای باستانی که هنوز پیدا نشده اند، در خاورمیانه قرار دارند
ایریساگریک
مدت کوتاهی بعد از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، هزاران لوح باستانی از شهری به نام ایریساگریک وارد بازار آثار عتیقه شدند. محققان از راه این لوح ها متوجه شدند که ایریساگریک در عراق قرار داشته و حدود ۴۰۰۰ سال پیش شکوفا بوده است.
این لوح ها نشان می دهند که فرمانروایان این شهر باستانی در کاخ هایی زندگی می کردند که در آنها تعداد زیادی سگ نگهداری می شد. آنها همین طور شیرها را نگه می داشتند و به آنها گاو غذا می دادند. کسانیکه مسئول مراقبت از شیرها بودند و «گله دار شیر» نامیده می شدند، سهمیه مشخصی از نان و ماء الشعیر دریافت می کردند.
کتیبه های باستانی، همچون نمونه هایی از ایریساغریک در مراسمی که طی آن به عراق بازگردانده شدند، به معرض نمایش گذاشته شدند
کتیبه ها همین طور به معبدی اختصاص یافته به انکی، خدای حیله گری و خرد، اشاره می کنند و می گویند جشن هایی گاهی در داخل همین معبد برگزار می شد.
پژوهشگران براین باورند که غارتگران حدود همان زمان حمله آمریکا، ایریساگریک را پیدا و غارت کردند. تا حالا باستان شناسان موفق به یافتن مکان شهر نشده اند و غارتگرانی که این آثار را برده اند، هنوز محل آنرا فاش نکرده اند.
ایچتاوی
امنمحات یکم، فرعون مصر (دوره حکومت حدود ۱۹۸۱ تا ۱۹۵۲ قبل از میلاد)، دستور ساخت پایتخت جدیدی را داد. این پایتخت با نام ایچتاوی شناخته می شد و مفهوم نام آن می تواند «فاتح دو سرزمین» باشد. امنمحات با دوره ای پر از آشوب رو به رو بود و حکومتش با ترور او به انتها رسید.
بقایای هرم امنمحات یکم در اللشت. پایتختی که او ساخته است تا حالا کشف نشده، هرچند محققان اعتقاد دارند احیانا در نزدیکی اللشت قرار دارد
با وجود ترور امنمحات، ایچتاوی تا حدود ۱۶۴۰ قبل از میلاد پایتخت مصر باقی ماند، تا آن زمان که بخش شمالی مصر به دست گروهی به نام هیکسوس (به معنای فرمانروایان بیگانه) افتاد و پادشاهی از هم فروپاشید.
با این که ایتجاتوی هنوز پیدا نشده است، باستان شناسان براین باورند که احیانا در نزدیکی سایت لیشت در مرکز مصر قرار دارد. دلیل این تصور اینست که خیلی از مقابر اشراف، همچون هرم متعلق به امنمحات یکم، در اللشت واقع شده اند.
اکد
شهر اکد پایتخت امپراتوری اکد بود که میان سالهای ۲۳۵۰ تا ۲۱۵۰ قبل از میلاد شکوفا شد. در اوج قدرت، این امپراتوری از خلیج فارس تا آناتولی گسترش داشت. خیلی از فتوحات آن در دوران حکومت سارگون اکدی یا سارگون بزرگ رخ داد، که حدود سال ۲۳۰۰ قبل از میلاد زندگی می کرد. یکی از مهم ترین سازه های خود شهر اکد، «اِولماش» بود؛ معبدی که به ایشتار، الههٔ جنگ، زیبایی و باروری اختصاص یافته بود.
تندیسی از سارگون اکدی، یکی از اولین فرمانروایان امپراتوری اکد
اکد تا حالا پیدا نشده است، اما احتمال می رود در عراق ساخته شده باشد. شواهد تاریخی نشان می دهند که این شهر بعد از سقوط امپراتوری اکد حدود سال ۲۱۵۰ قبل از میلاد یا ویران شد یا رها شد.
ال-یهودو
ال-یهودو نامی که به مفهوم «شهر» یا «دهکده» یهودا است، مکانی در امپراتوری بابل بود که یهودیان بعد از فتح پادشاهی یهودا توسط نبوکدنصر دوم در سال ۵۸۷ قبل از میلاد در آن ساکن شدند. او بخشی از جمعیت را به تبعید فرستاد؛ عملی که بابلیان بعد از تصرف هر منطقه ای اغلب انجام می دادند.
نقاشی در ارتباط با سال ۱۸۳۰ که تبعیدیان یهودی در امپراتوری بابل را به تصویر می کشد
حدود ۲۰۰ لوح از این سکونتگاه شناخته شده است و نشان داده است مردمی که در این تبعیدگاه زندگی می کردند، ایمان خودرا حفظ نموده و از نام یهوه، نام خدا، در اسامی خود استفاده می کردند. مکان ال-یهودو تا حالا توسط باستان شناسان شناسایی نشده است، اما همانند خیلی از این شهرهای گمشده، احیانا در عراق فعلی قرار داشته است. با توجه به این که این لوح ها در بازار آثار عتیقه ظاهر شده اند و هیچ سندی از کشف آنها در یک کاوش دیرینه شناسی وجود ندارد، چنین پیداست که در مقطعی غارتگران موفق شده اند محل آنرا پیدا کنند.
واشوکانی
واشوکانی پایتخت امپراتوری میتانی بود که حدودا بین سالهای ۱۵۵۰ تا ۱۳۰۰ قبل از میلاد وجود داشت و بخشهایی از شمال شرق سوریه، جنوب آناتولی و شمال عراق را در بر می گرفت. این امپراتوری با امپراتوری هیتی ها در شمال و امپراتوری آشور در جنوب رقابت شدیدی داشت و به تدریج بخشهایی از قلمرو خودرا از دست داد.
مهر استوانه ای از امپراتوری میتانی. این اثر حال در موزهٔ متروپولیتن هنر نیویورک نگهداری می شود
واشوکانی تا حالا پیدا نشده و برخی محققان اعتقاد دارند که احیانا در شمال شرق سوریه قرار داشته است. مردمی که در پایتخت و در خیلی از بخش های امپراتوری زندگی می کردند، «هوری ها» نامیده می شدند و زبان مخصوص به خودرا داشتند که امروزه از متون باستانی شناخته می شود.
تینیس
تینیس شهری باستانی در جنوب مصر بود که در اوایل تاریخ تمدن مصر شکوفا شد. بر مبنای نوشته های مورخ باستانی مانتو، بعضی از پادشاهان اولیهٔ مصر حدود ۵۰۰۰ سال قبل از این شهر فرمانروایی می کردند، زمانی که مصر درحال یکپارچه شدن بود. بعد از یکپارچه سازی، پایتخت مصر کمی بعد به ممفیس منتقل شد و تینیس در دورهٔ پادشاهی کهن (حدود ۲۶۴۹ تا ۲۱۵۰ قبل از میلاد) به مرکز یک نوم (استان مصری) تبدیل شد.
سنگ نگاره نارمر، پادشاه نارمر را درحال شکست دادن دشمن نشان داده است. این اثر حدود ۵۰۰۰ سال قدمت دارد و در ارتباط با زمانی است که مصر درحال یکپارچه شدن بود
تینیس تا حالا شناسایی نشده است، اما تصور می شود در نزدیکی ابیدوس، واقع در جنوب مصر، قرار داشته باشد. این تصور تا حدودی بدین سبب است که خیلی از اعضاء ممتاز جامعه، همچون اعضاء خانوادهٔ سلطنتی، حدود ۵۰۰۰ سال پیش در نزدیکی ابیدوس دفن شده اند.
منبع: زومیت
بطور خلاصه، این پایتخت با نام ایچتاوی شناخته می شد و مفهوم نام آن می تواند فاتح دو سرزمین باشد. شواهد تاریخی نشان می دهند که این شهر پس از سقوط امپراتوری اکد حدود سال ۲۱۵۰ پیش از میلاد یا ویران شد یا رها گردید.
ال-یهودو
ال-یهودو نامی که به مفهوم شهر یا دهکده یهودا است، مکانی در امپراتوری بابل بود که یهودیان پس از فتح پادشاهی یهودا توسط نبوکدنصر دوم در سال ۵۸۷ پیش از میلاد در آن ساکن شدند. پس از یکپارچه سازی، پایتخت مصر کمی بعد به ممفیس منتقل شد و تینیس در دورهٔ پادشاهی کهن (حدود ۲۶۴۹ تا ۲۱۵۰ پیش از میلاد) به مرکز یک نوم (استان مصری) تبدیل شد.
سنگ نگاره نارمر، پادشاه نارمر را در حال شکست دادن دشمن نشان داده است.
منبع: alijoon.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون