مردم ماه ایران، ۱۰۵
روحانی کارآفرین، در یک روستا کالای صادراتی تولید می کند
علی جون: تولید، حلقه مفقوده اقتصاد و توسعه کشور است و این امر با کارآفرینی محقق می شود که نیاز به پشتکار و تلاش مضاعف دارد.
به گزارش علی جون به نقل از مهر، رضا عزیزی سماکوش متولد ۱۳۷۲ طلبه سطح ۳ حوزه اهل بخش لاله آباد و روستای حمزه رضا در شهرستان بابل و فعال حوزه کارآفرینی اجتماعی است.
وی از سال ۱۳۹۸ در کنار دروس حوزه، کار در قالب کارگاه تجاری و صنایع دستی را آغاز کرد. در آن زمان هیچکس حاضر نبود حتی ساختن یک چهارپایه را به او آموزش بدهد و همه می گفتند در ازای آموزش باید یک سال رایگان برای ما کار کنی یا این که چند میلیون تومان بابت آموزش پرداخت کنی.
آن زمان تنها روزی یک سفارش داشت که کمی پیچیده بود و بیست و چهار ساعت بیشتر وقت نداشت. بدین جهت به سراغ مطالعه سایت های خارجی رفت و با ترجمه مطالب آنها توانست کار را انجام دهد.
وی با این پشتکار امروز جزو ۱۰ نفر اول کشور در پرورش بلدرچین است. در این حرفه نیز کسی حاضر به آموزش دادن به او نبود و حتی برخی برای گمراه کردن او اطلاعاتی می دادند تا لطمه ببیند. برای همین پله پله جلو آمد و با مطالعه کار را پیش برد.
این روحانی هم اکنون بوسیله فضای مجازی به ۳۰۰۰ طلبه در سراسر کشور بصورت رایگان آموزش می دهد. خیلی وقت ها به مساجد و حسینیه ها دعوت می شود تا برای جوان ها صحبت کند تا آنها نیز در راه تولید قدم بردارند. به صورتی تبدیل به شتاب دهنده ای شده که افراد را رشد می دهد.
وی و همکارانش قراردادی با شرکتها درباب تجهیزات دارند و این تجهیزات را تهیه و در اختیار کارجویان می گذارند تا بصورت قسطی و با قیمت پایین بتوانند کار در این زمینه را شروع کنند. قیمت دستگاه های مورد نیاز برای این کار از یک میلیون تا پنج میلیون تومان است. تا حالا بیست و هفت دستگاه بین آنهایی که آموزش دیده و علاقه به این کار داشته اند توزیع شده است. آقای عزیزی این افراد را راهبری می کند تا اشتباهات روزهای اول او را تکرار نکنند و گرفتار ضرر و زیان نشوند.
این روحانی معتقد می باشد در بحث تولید اول بیایید از بستر آغاز کرد. بطورمثال الان هر قفسی که در کارگاه ما هست ۴ میلیون تومان هزینه دارد و قبل از شروع کار باید با بیماریهای پرنده، میکروب ها، انواع غذاها و غیره آشنا شده و سپس به سراغ تولید رفت.
در این مجموعه هفده نفر در بخش تجاری مشغول بکار هستند و شش نفر هم در سالن کار می کنند که به اموری همچون غذا دادن و برداشت و تمییز کاری می پردازند. آنها در یک فضای صد و بیست متری پانزده هزار بلدرچین دارند و روزانه ۱۰ تا ۱۲ هزار تخم بلدرچین تولید می کنند. در کار تولید تخم بلدرچین حدود پنجاه درصد سود است. آنها توانسته اند با کمترین هزینه بیشترین سود را به دست آورند. پنجاه درصد نهاده مورد نیاز را از خشکاله میوه تامین می کنند؛ یعنی همان پوست میوه ای که دور انداخته می شود. بعد از خشک شدن در جیره غذایی پرنده قرار می گیرد.
این گروه کارآفرین از تامین کنندگان اصلی برندهای مختلف است و به کشورهای قطر، پاکستان و اربیل عراق هم صادرات دارند.
روزی که آقای عزیزی این کار را آغاز کرد صداقت با مشتری را سرلوحه کار خود قرار داد. تخم بلدرچینی که او امروز تولید می کند از نظر کیفی تضمین شده و در صورت عدم رضایت دو برابر هزینه پرداختی را به مشتری ضرر و زیان می دهند. این کیفیت به آسانی به دست نیامده است. سیستمی که راه اندازی کرده اند از نور، دارو، غذا و رفت و آمد در تولید محصول و خروجی غائی تأثیر دارد که تمام این معیارهای کیفی با آزمایش های مختلف به دست آمده است.
سازمان جهانی غذا اعلام نموده مردم می توانند با خوردن یک عدد تخم بلدرچین ارزش غذایی معادل معادل دو عدد تخم مرغ بزرگ را دریافت نمایند. این مساله در وضعیت امروز کشور که از نظر تامین نهاده های دامی تحت فشار هستیم حائز اهمیت می باشد. زمانی که آنها این کار را در روستای خودشان شروع کردند همه مخالف بودند و او را به درس خواندن تشویق می کردند. ولی حال چندین نفر هم در روستا به این کار مشغول هستند.
به نظر رضا عزیزی کار برای همه وجود دارد فقط باید تنبلی را کنار گذاشت. وی به همه سفارش می کند اگر کاری هزار تومان هم سود داشت آنرا انجام دهید، تجربه ای که این کار برای فرد دارد ارزشی بسیار بالاتر از سود غائی آن دارد که می تواند در آینده سودآوری خوبی معادل آن چه که فرد می خواهد هم برای فرد داشته باشد.
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون